معرف تاممعرِّف تام، یکی از اصطلاحات به‌کار رفته در علم منطق بوده و به‌معنای است. ۱ - اقسام معرِّفمعرِّف یا تام است یا ناقص. ۱.۱ - قسم اولمعرف تام، تعریفی است که واجد تمام شرایط لازم تعریف و ویژگی‌های کمال باشد، مانند: حد تام و رسم تام. ۱.۲ - قسم دوممعرف ناقص، تعریفی است که بعضی از شرایط و ویژگی‌های کمال را ندارد، مانند: حد ناقص و رسم ناقص. و نقصان معرف تابع اهمیت شرطی است که آن را دارا نیست. هر چه اهمیت شرط مفقود، بیشتر باشد نقصان آن بیشتر خواهد بود. و مترادف‌های معرف تام، معرف کامل، و تعریف تام است. [۱]
ابوالبركات ابن‌ملكا، هبه‌الله بن علي، الکتاب المعتبر فی الحکمة، ص۵۰.
[۲]
مجتهد خراسانی (شهابی)، محمود، رهبر خرد، ص۱۲۲.
۲ - مستندات مقالهدر تنظیم این مقاله از منابع ذیل استفاده شده است: • سبزواری، ملاهادی، شرح المنظومة. • مجتهد خراسانی (شهابی)، محمود، رهبر خرد. • ابوالبركات ابن‌ملكا، هبه‌الله بن علي، الکتاب المعتبر فی الحکمة. ۳ - پانویس
۴ - منبعپایگاه مدیریت اطلاعات علوم اسلامی، برگرفته از مقاله «معرف تام»، تاریخ بازیابی۱۳۹۶/۴/۱۸. رده‌های این صفحه : اصطلاحات منطقی | معرف
|